Polski Ład wprowadził szereg zmian, które objęły również spółki nieruchomościowe. Poniżej przedstawiamy istotne naszym zdaniem kwestie oraz przypominamy o obowiązkach informacyjnych tego typu podmiotów.

1. Brak amortyzacji bilansowej wyklucza amortyzację podatkową

  • Największą zmianą wprowadzoną w ramach Polskiego Ładu dla spółek nieruchomościowych są przepisy dotyczące amortyzacji nieruchomości. W  spółkach nieruchomościowych odpisy amortyzacyjne, do celów podatkowych, nie mogą być wyższe niż odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości.
  • Oznacza to, że obniżenie stawki amortyzacyjnej przez spółkę dla celów bilansowych będzie także oznaczać obniżenia takiej stawki także dla celów podatkowych.
  • Co więcej istotne znaczenie dla skutków podatkowych ma też sam wybór księgowej metody wyceny.
  • Spółki nieruchomościowe, które w księgach rachunkowych wyceniają swoje nieruchomości inwestycyjne według ceny rynkowej bądź inaczej określonej wartości godziwej, nie będą mogły ich już amortyzować dla celów podatkowych. Takie stanowisko przedstawiło ostatnio MF.
  • Niezależnie od tego, który model wyceny spółka wybierze (według zasad stosowanych dla środków trwałych lub według wartości godziwej) to powinien zostać wskazany i opisany w dokumentacji zasad rachunkowości (polityce rachunkowości). Jeżeli podatnik wybierze model wartości godziwej na dzień bilansowy, to musi ustalić cenę rynkową nieruchomości, co zazwyczaj wymaga zaangażowania rzeczoznawcy.
  • Jeżeli jednak spółka nieruchomościowa nie może rozliczać kosztu nabycia (lub wybudowania) nieruchomości w czasie, w formie opisów amortyzacyjnych to odliczy go jednorazowo przy sprzedaży.

2. Obowiązek zaraportowania swoich struktur udziałowych

  • Od bieżącego roku spółki nieruchomościowe oraz ich udziałowcy zgodnie z art. 27 ust. 1e ustawy o CIT są zobowiązani do zaraportowania swoich struktur udziałowych. Wymóg jest jednak bardzo nieprecyzyjny, a jedyne co nie budzi wątpliwości to termin do kiedy raport taki należy złożyć – jeśli rok podatkowy pokrywa się z kalendarzowym, podatnicy mają na to czas do końca marca. Zakres oraz forma przekazywanych informacji pozostają bardzo niejasne.
  • Raportowanie powinno nastąpić w formie elektronicznej, jednak wciąż nie jest dostępny oficjalny formularz, który miałby do tego posłużyć. Co więcej nie jest nawet określony zakres danych jakie spółka powinna podać podczas raportowania. Również organy nie potrafią odpowiedzieć na pytanie o ten zakres, wskazując, że praktyka może różnić się w zależności od urzędu oraz że przy przekazaniu zbyt ograniczonych danych organy mogą wezwać do uzupełnienia informacji. Wynika to z braku podstawy prawnej, która wskazywałaby konieczność podania szerokich informacji.
  • Również zakres podmiotów zobowiązanych do raportowania budzi bardzo szerokie wątpliwości. Literalne brzmienie art. 27 ust. 1e ustawy o CIT wskazuje, że spółki nieruchomościowe przekazują informację o wszystkich swoich wspólnikach, zaś w przypadku wspólników obowiązek ten ograniczono wyłącznie do podatników, którzy posiadają powyżej 5 proc. praw głosu w spółce. Należy przy tym zwrócić uwagę, że do raportowania zobowiązani są tylko ci wspólnicy spółek nieruchomościowych, którzy mają status podatnika i posiadają powyżej 5 proc. praw głosu. Będą to zatem wszystkie podmioty (spełniające przesłankę odpowiedniego proc. praw głosu), które mają siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, a także nierezydenci, którzy osiągają na terytorium Polski dochody (przychody), w szczególności z działalności prowadzonej na terenie Polski, w tym poprzez zagraniczny zakład czy z położonej na terenie Polski nieruchomości lub praw do niej.
  • Obowiązek raportowania wystąpi również w przypadku powiązań pośrednich. Będzie to szczególnie kłopotliwe dla rozbudowanych struktur kapitałowych, spółek giełdowych czy funduszy inwestycyjnych z powodu niejasności, które podmioty będą miały obowiązek raportowania na tej podstawie